Vijf brutale vragen aan mijn baas

In alle eerlijkheid, het is niet makkelijk om in iemands voetsporen te treden. En vooral niet als die ‘iemand’ een persoon is die op eigen kracht een werving en selectiebureau is gestart. Een bedrijf dat, na een opstart vanuit de garage, stevig groeide.

Het overkwam mij toen ik een half jaar geleden de nieuwe consultant op het gebied van commerciële arbeidsbemiddeling werd. Mijn werkgever, beter bekend als Leon Brouwers van Matchpartner, was in eerste instantie oprichter van een bemiddelingsbureau dat gespecialiseerd personeel zoekt voor recruitmentbedrijven, uitzendbureaus en w&s-bedrijven.

Arbeidsbemiddelaar voor de arbeidsbemiddelaars dus. Al snel kwam daar van alles bij. Verzuim en Re-integratie. Zorg en Welzijn. Overheid, Beleid en Infrastructuur. Leon werd –ondanks dat hij dat niet direct nastreefde- toch weer de manager, zij het een manager die actief meewerkt. Hij liet “CA”, zoals de commerciële arbeidsbemiddeling inmiddels werd afgekort, steeds meer aan anderen over.

En nu heb ik het stokje overgenomen. Het “arbeidsbemiddelaar voor de arbeidsbemiddelaars” willen zijn blijft een verhaal dat vragen oproept. Ik heb er natuurlijk duidelijke ideeën over, maar hoe kijkt onze directeur er nu zelf tegen aan?

Tijd om Leon eens te confronteren met de vragen die ik wel eens krijg over het werk dat wij doen. We namen een kop koffie en ik stelde vijf brutale vragen aan mijn baas.

(FV:)  Om te beginnen, al die bureaus in de commerciële arbeidsbemiddeling, die tussenpersonen, die maken toch gewoon arbeid duur?

(LB:)  “Personeel dat niet goed functioneert, dàt is pas duur!

Wat me altijd opvalt… Eigenlijk hebben onze opdrachtgevers, of ze nu uit de arbeidsbemiddeling, zorg of re-integratie komen, altijd dezelfde achterliggende wensen als het gaat om geschikt personeel.

Het moeten mensen zijn die kunnen doorpakken, maar op de juiste momenten ook stil kunnen staan bij wat ze nu eigenlijk aan het doen zijn en daardoor dan iets bijleren.

Die, toch wel zeldzame, combinatie maakt dat zij als professional steeds beter worden. Geef mij ook maar tien van zulke mensen.”

(FV:)  Met het onderdeel commerciële arbeidsbemiddeling zoek je personeel voor je eigen directe collega’s. Beledig je zo’n bureau niet een beetje door te zeggen dat jij het beter kan?

(LB:)  “Daar kan ik meerdere antwoorden op geven. Ten eerste, vaak zijn de opdrachtgevers wel degelijk met heel andere zaken bezig dan wij. We werken bijvoorbeeld voor bureaus gespecialiseerd in techniek, ICT of finance.

Ten tweede, ik schakel zelf ook wel eens een werving en selectiebureau in om interne consultants te vinden. Zo’n bureau heeft niet jouw blinde vlekken, heeft een andere voorgeschiedenis en een andere benadering.

Daarmee kom ik nog op iets anders. Een belangrijke rol die wij als werving en selectie consultants hebben is het inleiden van het contact, alle betrokkenen op de juiste manier voorbereiden en begeleiden. Het gaat vaak om het managen van verwachtingen.

Als jij je vak goed verstaat, kan je een werkgever zelfs aan een nieuwe vaste medewerker helpen die naar volle tevredenheid aan de slag gaat, terwijl hij die zelf zou afwijzen.

Opdrachtgevers moeten jou overigens wel vertrouwen in dat proces van mensen selecteren. Zodra dat structureel niet het geval is vind ik dat je de opdracht moet teruggeven. Dat doe ik zelf ook met enige regelmaat.”

(FV:)  Matchpartner is begonnen met de commerciële arbeidsbemiddeling, dat is je kindje. Waarom heb je het dan zelf losgelaten?

(LB:)  “Daar heb je wel een punt. De markt voor de commerciële arbeidsbemiddeling is slecht geweest in een tijd dat ik juist erg druk was met vacatures in het verzuim en de vele mensen die via ons in de welzijnssector werkten.

Gelukkig zijn we het nu weer met succes aan het opbouwen. Datgene waar je aandacht aan geeft groeit.”

(FV:)  Waarom begeef je je steeds in markten waar je eigenlijk zelf weinig van weet, zoals de zorg of infra?

(LB:)  “Dat doe ik niet zozeer. Dat doen de consultants die bij Matchpartner werken of komen te werken. Het komt niet meer alleen uit mijn koker. Alle consultants zijn vakvolwassen en gaan zelfstandig samenwerkingen aan waaruit iets nieuws voortkomt.

Ondertussen zijn de verschillen tussen de branches ook weer niet zo groot. Wat goed personeel is, personeel om op te bouwen, daar wordt op veel werkplekken hetzelfde over gedacht.”

(FV:)  Wij horen je toch nog af en toe verzuchten: “Ik wens je veel personeel!” Was je stiekem niet veel liever op dat garagekamertje gebleven?

(LB:)  “Tja, het was altijd mijn idee om alleen personeel aan te nemen dat zich niet als de standaard werknemer gedraagt. Ik zeg altijd dat ik graag ‘ondernemers in loondienst’ heb.

Dat die moeilijk te vinden zijn, daar kan ik over meepraten. Maar om me nou weer op mezelf terug te trekken in een of ander hok….”


Geschreven door: Famke van der Veen
Op persoonlijke titel geschreven
Lees meer columns