Klaar met de arbeidsmarkt

Geschreven door:
Maarten de Haan
17-04-2018


Je bent zo oud als je je voelt. Een gezegde waarmee wordt uitgedrukt dat je je nog prima een jonge god kunt wanen, ook al ben je al lang geen twintig meer. Maar ook het omgekeerde komt voor: sommige mensen staan al vroeg in het leven in de pensioenstand en lijken het opgegeven te hebben nog een maatschappelijke rol te spelen.

Wat de ‘jonge goden’ betreft had ik laatst een vrolijk makende ervaring. Ik ging op zoek naar een gepensioneerde arts die een paar uurtjes zou willen werken in een psychologenpraktijk in Amsterdam. Mooie gelegenheid een aantal oude bekenden te bellen, artsen die ik ooit had leren kennen, maar een beetje uit het oog verloren was. Het waren gesprekken waar ik energie van kreeg.

De ene zeventiger was druk met de kleinkinderen, maar deed er twee dagen in de week rijbewijskeuringen naast. Een ander was vrijwilligerswerk gaan doen met demente ouderen. Ze namen monter de telefoon op. Geen van hen zat, mentaal of fysiek, achter de geraniums.

Voor anderen voelt de ‘ware leeftijd’ heel anders. Mijn ervaring is dat mensen zich al vanaf de tedere leeftijd van veertig jaar volledig uitgerangeerd kunnen voelen. En het erge is: vaak is het een self-fulfilling prophecy. Werkloze kandidaten die in een intake al na een paar zinnen te berde brengen dat het ‘waarschijnlijk de leeftijd‘ is.

Wij recruiters zijn een volk apart: rasoptimisten, brengers van de blijde boodschap. Dat is onze modus operandi. Wij vinden dat op de arbeidsmarkt ‘op ieder potje wel een dekseltje past’. Die gretige houding matcht slecht met het stugge houding van sommige werkzoekenden, die inmiddels meer met de werkmap van het UWV bezig zijn dan met banen en sollicitaties.

Er zijn werkzoekenden die één en dezelfde sollicitatiebrief aan honderd werkgevers sturen en dan nog verbaasd zijn dat er niet gereageerd wordt. Een psychologe uit Drenthe stuurt mij zelfs om de paar dagen een sollicitatie: vacatures variërend van maatschappelijk werker tot leidinggevende, van Zeeland tot Limburg. En dat al jaren lang.

Dat werkgevers en recruiters zich afkeren van mensen die het zelf ook al hebben opgegeven is begrijpelijk, maar toch vind ik dat je moet oppassen met te snel de handdoek in de ring te gooien. Als je dertig jaar je eigen brood hebt verdiend heb je er misschien helemaal geen trek meer in om jezelf te verkopen.

Daar dienen wij rekening mee te houden. Niet iedere sollicitant met een in onze ogen inefficiënte houding is klaar met de arbeidsmarkt. Het is de taak van werkgevers en recruiters om mensen uit te dagen, hen te vragen hun teleurstellingen opzij te schuiven en weer mee te doen.

Zodra dat lukt verandert ‘je bent zo oud als je je voelt’ in ‘je bent zo jong als je je voelt’.

Maarten de Haan
Op persoonlijke titel geschreven


Reageer

De betreffende psycholoog
17 april 2018

12-5-2018
"Deze maand moet ik voor de laatste keer solliciteren. De nieuwe wet zegt dat een uitkeringsgerechtigde 1 jaar voordat zijn/haar AOW ingaat niet meer hoeft te solliciteren. Dat is voor mij op 23 mei. Het was voor mij uiterst gemakkelijk om bij uw bedrijf te solliciteren via de computer. Het heeft mij weinig moeite en veel zoekwerk gescheeld, daarvoor mijn dank."

Martina
17 april 2018
Ik kan me - met alle ambivalenties- hier heel goed in vinden!
Tess Fliers
17 april 2018
Geweldig eerlijke reacties lees ik op je blog Maarten, ik hoop voor jou maar vooral ook voor hen dat je op deze potjes ook een dekseltje vindt! Ik geloof er heilig in!! Alleen moeten mensen het ook van recruiters hebben die een extra stap willen zetten om de oudere, wijzere, over gekwalificeerde, gemotiveerde, niet meer kinderen krijgende en dus waarschijnlijk tot einde dienstverband tiptop werk kunnen leveren ook bij het juiste potje (of dekseltje) te krijgen. En dan heb ik het uiteraard over de mensen die echt graag willen en nog zoveel meer kunnen betekenen voor de arbeidsmarkt dan alleen hun UWV werkmap bijhouden
Rianne
17 april 2018
Goed verhaal!
Anke
17 april 2018
Helemaal eens met Astrid! Ik had zelf helemaal geen rekening gehouden met het feit dat ik 'te oud' zou kunnen zijn.

Ben door schade en schande erachter gekomen dat de arbeidsmarkt geen ouderen accepteert. Ik ben wel een aantal keren uitgenodigd maar men koos toch uiteindelijk altijd voor de jongere sollicitant, ondanks een 'dijk van een CV' zoals recruiters het noemden.

Eenmaal heb ik mijn leeftijd niet in mijn CV gezet. Werd meteen gebeld door het recruitingsbureau en uitgenodigd bij de werkgever.

Toen ik het toch niet werd en ik het recruitingsbureau vroeg om tips voor een volgende sollicitatie (wat ik altijd doe), kreeg ik alleen de 'tip' voortaan toch mijn geboortedatum te vermelden
Maarten de Haan
17 april 2018
Hartelijk dank voor uw reacties! Ik heb jullie allemaal individueel gemaild en kan uiteraard ook gebeld worden op nummer 06-11308437.
Ronald Koetsier
17 april 2018
Zoals mijn voorgangers al schrijven, leuk verhaal maar oudere werk zoekenden / werknemers komen echt niet zo makkelijk aan de bak.

Jullie kunnen dan wel zogenaamde succesverhalen publiceren, maar zelf zit ik nog steeds te wachten op uberhaupt een reactie van jullie n.a.v het zoeken naar een nieuwe baan...
Thomas van der Krogt
17 april 2018
Met u, Maarten de Haan, wil ik op korte termijn van gedachten wisselen.

Mogelijk kunnen wij van uw gedachten een succesverhaal maken. Ik een baan en u de eer dat u zich echt heeft ingezet voor de niet afgeschreven oudjes.

Overigens ik ben 64.
Alexandra
17 april 2018

Beste Maarten,

ik ben het deels met je eens. Uiteraard is het uitgangspunt 'je ben zo jong als je je voelt' net een andere dan 'je bent zo oud als je je voelt'.

Echter vind ik dat werkgevers en bemiddelingsbureaus ook hand in eigen boezem mogen steken. Je kunt je nog zo jong voelen, je c.v. verraadt je leeftijd voordat men je gezien heeft en een vooroordeel heeft zich dan al snel gevormd.
Terwijl leeftijdsdiscriminatie bij wet verboden is, is het natuurlijk moeilijk aan te tonen wanneer de feedback is dat je 'overgekwalificeerd bent, terwijl men in werkelijkheid je afwijst want: past niet in het team want een jong team, ouder dus waarschijnlijk niet meer flexibel etc etc.

Daarbij worden bemiddelingsbureaus betaald door de opdrachtgever en laten we eerlijk zijn, dit beïnvloedt de selectie. Ik heb een recruiter letterlijk tegen een kandidaat horen zeggen 'het is een jong team, de gemiddelde leeftijd is begin tot midden dertig, ik mag het niet zeggen maar waarschijnlijk vinden ze je te oud".
Het ging nota bene om een kandidaat van midden 40 die zichzelf niet alleen als 'de goede match' moest verkopen, maar daarnaast nog de eigen leeftijd moest verdedigen want hij/zij werd echt altijd 10 jonger geschat en was gewend hoor om te werken in teams waar de gemiddelde leeftijd 10 jaar lager lag.

Dit is natuurlijk te gek voor woorden. De recruiter gaf aan het er mee eens te zijn dat leeftijd geen rol mocht spelen en dat ze het toch ging 'proberen' maar voegde er nog wel aan toe dat zij uiteraard zou ontkennen de leeftijd eis te sprake te hebben gebracht, want 'ja tenslotte mag dat natuurlijk niet he?'
Ik heb in mijn loopbaan binnen de arbeidsbemiddeling nog geen recruiter ontmoet die tegen een ( toekomstige) klant durfde te zeggen: ik selecteer alleen de juiste kandidaat voor uw functie ongeacht leeftijd. En zo zijn we beland in een vicieuze cirkel, die denk ik alleen doorbroken kan worden als we anders met C.V.'s omgaan.

In Amerika bijvoorbeeld is het heel raar om je geboortedatum op het C.V. te zetten, die doet er overigens niet toe om te beoordelen of je geschikt bent voor de functie (uitzonderingen daargelaten). Op die manier wordt de focus direct gelegd op de werkervaring en wordt niet als eerst de leeftijd in beeld gebracht waarna al dan niet bewust, besloten wordt het C.V. niet meer zo zorgvuldig of helemaal niet meer te bekijken.

In ieder geval een interessant onderwerp met genoeg stof tot nadenken. Tegenwoordig is het helemaal niet meer gebruikelijk tot ons pensioen bij dezelfde werkgever te werken dus de kans is heel groot iedereen in de toekomst een keer die 'te oude of oudere' werkzoekende zal zijn.

marjolein
17 april 2018
Leuk hoor, die opmerkingen. Ik kom ze tegen, al die blije recruiters die "natuuuuuurlijk" vinden dat mijn leeftijd geen rol speelt.

Maar nooit met een vacature aankomen. Die me afwimpelen als ik ze wijs op passende vacatures op hun website. Die stekelig reageren als ik na een half jaar weer eens bel.

Ik ben nog geen 50 en v.w.b. de arbeidsmarkt uitgerangeerd. En dat met een dubbele technische en exacte titel.

Werkgevers die zeuren dat er geen vakkrachten zijn lullen uit hun nek en verdienen geen goed personeel.
Astrid Bijvoet
17 april 2018

Een mooi verhaal Maarten, maar nu de realiteit.....

Ik ben 64,6 jaar oud, moet werken tot 66,8, dus nog 2,2 jaar. Ben al ruim 2 jaar werkloos en solliciteer me 10 slagen in de rondte. Alleen al omdat het moet, maar ook omdat ik wil. Maar uiteraard niet meer met volle overtuiging, maar als er iets op mijn pad komt ga ik er voor. Ik solliciteer op vacatures met een gerichte brief, geen standaardbrief.

Maar ik word nooit, nooit, nooit uitgenoidigd. Hoezo leeftijd? Aan mijn motivatie ligt het niet en ik verveel me geen moment, ik zit echt niet achter de geraniums, maar ik ben wel uitgewerkt geloof ik. Mij probleem is dat ik geen specialist ben, maar een generalist. Ik heb te veel leidinggevende ervaring en ja daar zit een werkgever niet op te wachten. Ik ben overgekwalificeerd zoals dat zo mooi heet.

Ik geloof gelukkig nog steeds in mezelf en ik vermaak me heel erg goed. Maar soms, soms, soms doet het toch wel zeer....... En echt waar hoor als alles tegen zit hoef je echt niet meer op een passende baan te rekenen. En inderdaad: het is moeilijk om jezelf te verkopen na al die jaren.....

Maar verder is je verhaal mooi en wellicht een goede opsteker voor recruiters en werkgevers om eens anders naar oudere sollicitanten te kijken.

Met vriendelijke groet, Astrid Bijvoet

Laad meer

Laatste nieuws

Vind de ideale baan binnen jouw specialisme

Vind de baan die bij jou past binnen jouw specialisme of bekijk hier ons gehele vacature aanbod