Tijd voor Nathan Rutjes!

Geschreven door:
Redactie Matchpartner
29-06-2021


En ja hoor, Nederland is al weer uitgeschakeld voor het EK 2021. Het land was snel teruggekeerd naar het oude normaal: warme avonden met oranje petjes, vrienden, ongezonde snacks en een stuk of wat koude biertjes onder de stoel. Een ding dat echter steeds minder normaal gevonden wordt: ziek worden van sport.  

Het eerste ziektebeeld is aanstelleritis. Traditioneel is er een verhoogd ongeoorloofd ziekteverzuim na een belangrijke voetbalwedstrijd. 's Avonds een man, maar 's ochtends niet. Arbeidsrechtadvocaat Pieter Van den Brink vertelde eens in het programma Radar over een werkgever die een al te voetbalfanatieke medewerker wilde ontslaan:

“..het werd een patroon: had Feyenoord dat weekend verloren, dan was hij die maandag ziek. De werkgever kon dat niet zomaar aantonen, maar uiteindelijk is het ontslag wel gerealiseerd. Het had overigens niet alleen met zijn voetbaldepressie te maken.”

Gisterochtend zal het wel weer raak zijn geweest na de teleurstellende wedstrijd tegen Tsjechië. In de -hopelijke- nadagen van de pandemie zal het verkapte spijbelen wel minder opvallen, met al dat thuiswerken en beeldbellen.

Dan liever de werknemer die zèlf enthousiast bezig is met sport. Vitaliteit begint thuis, in de sportclub, op de fiets. De gemiddelde werkgever is er blij mee, tenzij het te fanatiek wordt. Ziekteverzuim door (terugkerende) sportblessures, het komt vaker door dan je denkt.

Volgens kenniscentrum letselpreventie VeiligheidNL raakten in 2019 elke dag 12.000 sportende Nederlanders geblesseerd. De medische- en verzuimkosten van sporters die in dat jaar op de spoedeisende hulp zijn behandeld bedroegen maar liefst €400 miljoen. In de huidige situatie zijn er voor de werkgever die het op een gegeven moment welletjes vindt, bijvoorbeeld als het om een risicosport gaat, weinig mogelijkheden om dit te verbieden.

Een bijzondere groep werknemers, en soms erg afhankelijke werknemers, zijn natuurlijk de topsporters. Voor hen betekende corona een reset, iedereen zat thuis en ging nadenken over het leven. Een enkeling, zoals tennisser Kiki Bertens, concludeerde dat familie en persoonlijke relaties belangrijker zijn dan een glansrijke carrière. Andere reden: persoonlijke gezondheid.

Al sinds mensenheugenis voeren sportprofessionals een zekere strijd met hun eigen lichaam. Toen hij vijftien jaar geleden bij Chelsea speelde kreeg voetballer Arjan Robben al vanwege terugkerend blessureleed de bijnaam “Man van Glas”. Hoewel hij het afgelopen seizoen maar één keer een volledige wedstrijd kon spelen, heeft de 37-jarige nog altijd niet opgezegd bij FC Groningen. Bewonderenswaardig of een beetje koppig?

Dan zijn er de blessures die je leven omgooien, waardoor je nooit meer de oude bent. Na een harde kopbal verdroeg ADO-voetbalster Rianne Schorel geen prikkels van buitenaf meer, ze kon geen mensen om zich heen hebben en raakte in een isolement. ,,Ik had geen wilskracht. Ik had het gevoel alsof ik helemaal vastzat en had geen idee hoe ik eruit moest komen.''

NRC Handelsblad doet al jaren onderzoek naar hersenschade in de sport en de rol van (internationale) sportbonden. Een ware Krimi, waarbij stelselmatig wetenschappelijke onderzoeken naar niet-aangeboren hersenletsel onder het tapijt worden geveegd. Begin dit jaar besloot de KNVB een extra wissel toe te staan als bij een speler het vermoeden bestaat dat hij een hersenschudding heeft opgelopen. Volgens velen te weinig, te laat.

Maar het zijn vooral mentale klachten van topsporters die de laatste tijd in het nieuws komen. Vaak helpen Instagram, Twitter en hardvochtige voetbaltelevisie een handje mee. In mei 2017 werd bijvoorbeeld Genero Zeefuik minuten lang ge-fatshamed door Johan Derksen in het programma Voetbal Inside: “je kan toch niet zo’n dikzak opstellen?”

Vincent Gouttebarge, hoofd medische zaken bij de internationale spelersvakbond FIFPro, deed twee uitgebreide onderzoeken naar depressieve klachten en angstgevoelens onder voetballers. In januari dit jaar gaf elf procent van de profspelers aan te worstelen met depressieve klachten en angstgevoelens.

Gouttebarge: “Het voetbal blijft een machowereld. Te vaak denkt een speler met psychische klachten: laat ik er maar niet tegen de trainer over beginnen, want voor mij tien anderen.’’ November vorig jaar spraken voetballers Zeefuik, Gregory van der Wiel, Jeroen van der Lely en Ricardo Kishna openhartig over hun ervaringen.

Topsport betekent veel aandacht, veel geld, maar ook dat je je opoffert voor het commerciële circus. Dat ervoer de 23-jarige Naomi Osaka. De viervoudige Grand Slam winnares werd vorige maand aangevallen toen ze aangaf niet langer beschikbaar te zijn voor interviews op Roland Garros. Ze werd arrogant en ondankbaar gevonden.

Totdat duidelijk werd hoezeer Osaka persoonlijk lijdt onder prestatiedruk en depressieve gedachten. "Met haar dappere openbaring heeft ze een gigantisch systeem aan het denken gezet. De tennisbonden zijn er weer even aan herinnerd dat ze met mensen te maken hebben" vond sportpsycholoog Kelly Dekker.

Het leven van een topsporter lijkt bovenal een public relations leven, maar daar heb je zelden bewust voor gekozen toen je als puber geselecteerd werd voor de eredivisie of toen je de een na de ander versloeg op het tennisveld.

De dagen dat je onbevangen je mening mocht geven liggen dan achter je. Zodra Ronaldo een paar colaflesjes verwijdert omdat die niets met de sport te maken hebben, wordt dat niet omhelsd, maar worden de reclames die hij zelf maakte voor Coca Cola en KFC weer van stal gehaald.

Gelukkig zijn er ook topsporters die het wel lukt mentaal gezond blijven, op tijd te stoppen, et cetera. De nuchtere types. Als er weer eens een journalist voor hun neus staat te zuigen geven ze gewoon toe dat het weinig soeps was. “We hebben nu toch geen invloed meer op het resultaat, dus….”

Ze doen gewoon hun best, dat ziet iedereen. Ze hebben hun gezicht mee. Hun gezin zet ze met beide voeten op de grond. Echte voorbeeldfiguren. Maarre… sterren zijn het niet. Niemand heeft een poster van Nathan Rutjes boven het bed hangen, ook al beschikt hij over dat iconische matje…

Daarom: stop, zodra je onredelijk boos wordt op slecht presterende voetballers op televisie. Grijp in, zodra je merkt dat je de neiging hebt door te slaan in fanatiek sporten. Neem even tijd voor jezelf, herontdek waar sport eigenlijk over gaat.

Door te gaan mediteren? Mindfulness? Nee hoor, gewoon wat  YouTubefilmpjes bekijken van plezierige sporters-die-geen-sterren-zijn, zoals Rutjes, Sjaak Polak, Virgil van Dijk of Tom Beugelsdiijk.

Daar kan geen dure mental coaching tegenop.

Redactie Matchpartner

Reageer

Geen reacties

Vind de ideale baan binnen jouw specialisme

Vind de baan die bij jou past binnen jouw specialisme of bekijk hier ons gehele vacature aanbod